انواع مختلفی از دستورهای معاملاتی در بازار فارکس وجود دارد که معامله گران برای مدیریت معاملات خود از آنها استفاده می‌کنند.
با اینکه این موارد ممکن است بین بروکرها متفاوت باشد اما تعدادی دستور استانداردسازی شده وجود دارد که همه‌ی بروکرها آن را ارائه می‌دهند.
شناختن این دستورهای معاملاتی می‌تواند به معامله گران کمک کند که به طور مناسبی به بازار وارد شده و از آن خارج شوند.
دستور بازار ساده‌ترین دستور است و اغلب اولین دستوری است که معامله گران با آن آشنا می‌شوند.
این دستور برای ورود به معامله با قیمتی فعلی بازار استفاده می‌شود. اغلب اسکالپرها و معامله گران روزانه از این دستورها برای ورود و خروج سریع از بازار بهره می‌گیرند.
این دستورها منحصربفرد هستند زیرا می‌توان آنها را بر روی قیمت غیر از قیمت فعلی بازار تنظیم کرد.
اگر بازار به قیمتی که معامله گر برای ورود به معامله انتخاب می‌کند برسد، یک معامله باز می‌شود. یکی از مزایای این دستور این است که لازم نیست روبه‌روی کامپیوتر بمانید تا بازار به قیمت موردنظر شما برسد.
دو نوع دستور حد در معاملات فارکس وجود دارد: 1 – دستور حد برای باز کردن یک معامله 2 – دستور حد برای بستن یک معامله.
در هنگام استفاده از یک دستور حد، معامله شما زمانی اجرا می‌شود که بازار به قیمت انتخابی شما یا بهتر از آن برسد.
برای مثال اگر جفت ارز EUR/USD در قیمت 1.1294 معامله می‌شود و شما فکر می‌کنید که قبل از صعود قیمت به 1.1200 کاهش پیدا خواهد کرد، دستور حد خرید را بر روی 1.1200 تنظیم خواهید کرد.
از طرف دیگر، اگر جفت ارز EUR/USD را در 1.1300 خریده باشید و بخواهید با 100 پیپ سودآوری از آن خارج شوید، دستور حد فروش خود را بر روی 1.1400 تنظیم خواهید کرد.
حرکات بازار می‌توانند غیرقابل پیش‌بینی باشند و دستور توقف ضرر (Stop Loss) یکی از تنها امکاناتی است که معامله گران برای حفاظت خود در مقابل ضررهای خارج از کنترل در اختیار دارند.
توقف ضررها در فارکس انواع مختلفی دارند و به روش‌های متفاوتی می‌توان آنها را پیاده‌سازی کرد. یکی از آنها توقف ضرر دنباله دار است که به طور اتوماتیک با حرکت بازار، به روز رسانی می‌شود.
در واقع توقف ضرر دستوری معاملاتی است که توسط بروکرها ارائه می‌شود تا ضررها هنگام نوسان بالا و جریان بازار خلاف پیش‌بینی، محدود شود.
