درک هر دو نوع چارت تیک و چارت زمانی برای معامله گران ضروری هستند و معامله گر ممکن است استفاده از یکی را بیشتر از دیگری برای سبک معاملاتی بروکر معتبر پاکت آپشن خود مناسب بداند.
چارت های مبتنی بر تیک، با تغییر به اندازه یک تیک (تعداد معامله مشخص شده از قبل)، یک میله‌ی جدید ایجاد می‌کند.
چارت های زمانی از یک بازه زمانی استفاده می‌کنند و می‌توانند با بازه های زمانی مختلفی هماهنگ شوند. بنابراین معامله گران انتخاب های بسیاری در خصوص چارت های معاملاتی دارند و مقایسه چارت های معاملاتی جذابیت پیدا می‌کند.
چارت های زمانی می‌توانند با بازه های زمانی مختلفی پیاده‌سازی شوند. با این حال، اگر شما از چارت برای معاملات فعالانه استفاده کنید، بهتر است بر روی دوره های کوتاه مدت تمرکز کنید.
اگر از چارت یک دقیقه‌ای، دو دقیقه‌ای یا پنج دقیقه‌ای استفاده کنید، بنابراین یک میله زمانی که بازه زمانی به پایان برسد، شکل می‌گیرد.
برای دوره یک دقیقه‌ای، هر یک دقیقه یک میله که قیمت های حداکثر، حداقل، باز شدن و بسته شدن را نشان می‌دهد، ایجاد می‌شود.
این باعث ایجاد یک محور افقی متحد بر روی چارت قیمتی می‌شود زیرا تمام میله های قیمتی در طول زمان و به اندازه یکسان از هم فاصله گرفته‌اند.
در این نوع چارت، اگر حداقل یک تراکنش انجام شود، در هر ساعت 60 میله قیمتی ایجاد می‌شود. چارت های یک دقیقه‌ای در بین معامله گران روزانه محبوب هستند اما تنها انتخاب موجود نیستند.
میله ها در یک چارت تیک بر اساس تعداد خاصی از تراکنش ها ایجاد می‌شوند. برای مثال، یک چارت 512 تیک پس از از 512 تراکنش یک میله چارتی ایجاد می‌کند.
شما می‌توانید چارت های تیک را به تعداد تراکنش هایی که خودتان می‌خواهید، تغییر دهید برای مثال، 5 تیک یا 15446 تیک.
در طول روز، زمان های فعال یا خلوت در بازار وجود دارد که تعداد زیاد یا تعداد کمی از تراکنش ها در آن زمان ها انجام می‌گیرد.
بنابراین، محور افقی یا X در چارت های تیک به اندازه چارت های زمانی یکپارچه نیست. زمانی که یک بازار باز می‌شود، در آن مقداری نوسان و فعالیت وجود دارد.
بنابراین، میله های تیک به طور سریعی ایجاد می‌شوند. ممکن است تنها در دقیقه‌ی آغازین 5 میله تیک ایجاد شود. با این حال در حین زمان استراحت و ناهار که تراکنش ها کاهش پیدا می‌کنند، ممکن است 5 دقیقه طول بکشد تا تنها یک میله بر روی چارت ایجاد شود.
چارت های میله‌ای چندین میله قیمتی را در یک بازه زمانی مشخص به معرض نمایش می‌گذارند. در این نوع چارت هر میله نشان می‌دهند که قیمت چطور در یک بازه زمان مشخص در حال تغییر است. برای مثال چارت میله‌ای روزانه، برای هر روز یک میله را نشان می‌دهد.
هر میله در این نوع چات معمولا قیمت‌های بالا، پایین، بسته شدن و باز شدن را برای آن دوره‌ی زمانی به نمایش می‌گذارد. در نوعی از این چارت ممکن است تنها قیمت‌های بالا، پایین و بسته شدن (HLC) را نشان دهد.
تحلیلگران تکنیکال از چارت های میله‌ای یا دیگر انواع چارت ها مثل کندل استیک یا چارت خطی استفاده می‌کنند تا عملکرد قیمت یک نماد معاملاتی را بررسی کنند و بر اساس اطلاعات آن برای معاملات خود تصمیم بگیرند.
چارت های میله‌ای به معامله گران اجازه می‌دهد تا ترندها را تحلیل کرده، تغییر جهت های احتمالی ترند ها را تشخیص داده و بر تغییرات قیمتی و نوسان نظارت کنند. معامله گران و سرمایه گذاری تصمیم می‌گیرند که چه دوره یا بازه زمانی را تحلیل کنند.
یک چارت میله‌ای یک دقیقه‌ای که هر یک دقیقه یک میله قیمتی جدید را نشان می‌دهد، برای یک معامله گر روزانه مناسب است اما برای سرمایه گذار بلند مدت گزینه مناسبی نیست. همینطور یک چارت میله‌ای هفتگی کارایی بیشتری برای یک سرمایه گذاری بلند مدت نسبت به یک چارت میله‌ای روزانه دارد.
چارت کندل استیک به زبان ساده یک چارت متشکل از کندل های مختلف است که معامله گران از آن برای نظارت و متوجه شدن روند حرکات قیمتی استفاده می‌کنند.
حرکات قیمتی کندل استیک شامل مشخص کردن نقطه‌ای که قیمت برای دوره زمانی باز شده است، نقطه بستن دوره زمانی و همینطور قیمت های حداکثر و حداقل برای آن دوره، می‌شود. حرکات قیمتی می‌تواند به معامله گران تمام بازارهای مالی نشانه هایی از ترند های موجود در بازار و البته تغییر جهت های قیمت بدهد.
برای مثال، گروهی از کندل استیک ها می‌توانند الگوهایی را تشکیل دهند که وقتی در چارت های معاملاتی شکل می‌گیرند، می‌تواند نشانه‌ای از ادامه ترند یا تغییر جهت آن باشد. کندل استیک ها همینطور می‌توانند نشانه‌ای از نقاط مناسب برای ورود و خروج از معامله خرید و فروش باشند.
همانطور که خودتان می‌دانید، چارت های میله‌ای شباهت بسیاری به چارت های کندل استیک دارند. این دو نوع چارت اطلاعات یکسانی را ارائه می‌کنند اما نحوه و سبک ارائه آنها متفاوت است.
یک چارت میله‌ای از یک خط عمودی با دو خط افقی کوچک در سمت راست و چپ تشکیل شده است که این دو خط قیمت های باز شدن و بسته شدن را نشان می‌دهند. کندل استیک ها همینطور دارای یک خط عمودی هستند که قیمت های بالا و پایین را نشان می‌دهند اما تفاوت در این مسئله است که قیمت های باز و بسته شدن با یک بخش پهن‌تر به نام بدنه نشان داده می‌شوند.
زمانی که قیمت بسته شدن پایین تر از باز شدن باشد، این بدنه با رنگ قرمز مشخص می‌شود. به همین شکل، زمانی که قیمت بسته شدن بالاتر از قیمت باز شدن باشد، همین بدنه با رنگ سبز یا سفید به نمایش در می‌آید. با اینکه اطلاعات یکسان هستند اما ظاهر بصری دو چارت، متفاوت بوده و همین باعث می‌شود هر دو طرفداران خود را داشته باشند.
چارت کاگی یا Kagi در واقع یک نوع چارت تحلیل تکنیکال است که در دهه 1870 میلادی توسط متخصصان ژاپن توسعه داده شد. این چارت از تعدادی خط عمودی برای نشان دادن سطوح عمومی از عرضه و تقاضا برای نمادهای معاملاتی تشکیل می‌شود.
خطوط ضخیم در این نوع چارت زمانی که قیمت نماد معاملاتی از قیمت حداکثر قبلی بالاتر می‌رود کشیده می‌شود و این نشان دهنده افزایش تقاضا برای آن نماد معاملاتی است. خطوط باریک برای نشان دادن افزایش عرضه در زمانی که قیمت ها به سطح کمتری نسبت به حداقل ماقبل می‌رسند، استفاده می‌شوند.
در چارت معاملاتی Kagi، زمانی که خط عمودی از حالت باریک به ضخیم تغییر می‌کند، سیگنال برای ورود به معامله ایجاد می‌شود و این شرایط تا زمانی که خط ضخیم به باریک تغییر حالت دهد، پا بر جا می‌ماند.
یک نکته مهم در مورد این چارت ها این است که آنها از زمان مستقل هستند و تنها زمانی تغییر جهت می‌دهند که به یک نقطه تغییر جهت از پیش مشخص شده برسند. این یک تغییر شدید نسبت به چارت های کندل استیک معمول است که در تحلیل تکنیکال رایج تر هستند. چارت های Kagi با عدم مبتنی بودن بر بازه های زمانی، دارای مزیت عاری بودن از هر نوسان اضافه و نویز هستند.
به طور کلی نوسان های کوچک و اضافه یکی از معایب دیگر نوع چارت ها مانند کندل استیک ها به شمار می‌آیند. از آن جایی که تغییر در جهت قیمت در چارت‌های Kagi تنها زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت به یک آستانه تعیین شده می‌رسد، این نوع چارت ها در ارائه سیگنال های شفاف و مفید مربوط به تغییرات قیمتی بسیار موثر هستند.
نوسان های روزانه و ساعتی نمادهای معاملاتی، می‌تواند تشخیص ترند واقعی یک نماد معاملاتی را برای معامله گران به کار مشکلی تبدیل کند. خوشبختانه معامله گران می‌توانند با چارت های Kagi تنها بر روی تغییرات قیمتی مهم تمرکز کنند و تغییرات کوچکی که هیچ اثری بر روی بازار و اندازه حرکت آینده بازار ندارند را نادیده بگیرند.
چارت های Renko به شکل کادرهایی مستطیلی هستند که سایه ندارند و اندازه مستطیل ها از طریق پارامترهای ورودی مشخص می‌شود.
رنگ مربوط به کادرهای چارت Renko آبی یا قرمز است. در اینجا رنگ آبی نشان دهنده احساسات بازار صعودی و رنگ قرمز احساسات نزولی بازار را نشان می‌دهد.
یک کادر چارت Renko تنها زمانی ظاهر می‌شود که یک سطح خاصی از تغییر قیمت انجام بگیرد. زمانی که اندازه کادر بر روی مقدار کوچکی تنظیم شده باشد، کادرهای جدید سریع تر ظاهر می‌شوند.
این در حالی است که وقتی اندازه کادر روی مقادیر بالا قرار گرفته باشد، تغییرهای قیمتی بزرگتری لازم است تا کادر جدیدی ایجاد شود.
هیکن آشی (Heikin Ashi) نوعی از چارت معاملاتی است که در ژاپن توسعه داده شده است و مشابه چارت های کندل استیک است زیرا رنگ کندل استیک جهت حرکت قیمت را نشان می‌دهد.
تفاوت اصلی بین چارت های کندل استیک سنتی و هیکن آشی (HA) این است که چارت های هیکن آشی حرکات قیمتی میانگین را به نمایش درمی‌آید که باعث ظاهری روان و هموارتر می‌شود. از آنجایی که چارت های هیکن آشی میانگین گرفته شده‌اند، قیمت های دقیق باز و بسته شدن را برای یک بازه زمانی خاص، نشان نمی‌دهند.
برخی معامله گران به دنبال تاییدیه دیگری برای جهت ترند هستند و چارت های هیکن آشی اغلب به عنوان یک اندیکاتور تکنیکال بر روی چارت کندل استیک معمولی استفاده می‌شوند تا ترند به طور شفاف تری تشخیص داده شود.
چارت های هیکن آشی برخی مواقع به صورت مستقل استفاده می‌شود، مخصوصا توسط معامله گران سوئینگ یا سرمایه گذاران. معامله گران روزانه تمایل دارند که از چارت های هیکن آشی بیشتر به عنوان یک اندیکاتور استفاده کنند زیرا این نوع چارت ها فواید خاص خود را دارند.
